4.7

Nέα Υόρκη- 9 περίπου μήνες αργότερα.

Ο Jack έπαιζε νευρικά τα δάχτυλα του πάνω στο τραπέζι της καφετέριας Ambrosia της 45^ης Avenue. Ποτέ δεν ήταν ιδιαίτερα υπομονετικός ως άνθρωπος, και αυτή η αναμονή τον σκότωνε. Κοίταξε για εκατοστή φορά το ρολόι του .

«Μα που είναι , πια? Μήπως συνέβη κάτι?»

Η Έλενα χαμογέλασε συγκαταβατικά.

«Θα έρθουν, μην ανησυχείς.»

Ο Jack άρχισε να στρίβει τσιγάρο , το μυαλό του προσπάθησε να βάλει σε τάξη τα γεγονότα των τελευταίων μηνών. Κυνηγημένος έφυγε από το Παρίσι και γύρισε σχεδόν όλο τον κόσμο προσπαθώντας να ξεγλιστρήσει από τα μακριά χέρια της οργάνωσης του μακαρίτη – όπως έμαθε στην πορεία – Luigi Torres. Γνώρισε μαφιόζους της Κ. Ιταλίας, δείπνησε με δολοφόνους στην Ταϊλάνδη, φιλοξενήθηκε από δαίμονες στην Ν. Αφρική, γλίτωσε παρά τρίχα μια σφαίρα σε μια επαρχία της Κίνας. Ένα αδιάκοπο τρέξιμο από χώρα σε χώρα , από κακόφημο καταγώγι σε κακόφημο καταγώγι , από τον ένα θανάσιμο κίνδυνο στον άλλο. Και στη μέση όλων η Έλενα. Η υπέροχη . Η μυστηριώδης Έλενα.

Ποτέ δεν του εξήγησε ποιο είναι το σχέδιο της , ποτέ δεν κατάφερε να την ρωτήσει. Τα ήρεμα, πράσινα της μάτια τον κοίμιζαν, τον σαγήνευαν , τον αποχαύνωναν κάθε φορά που πήγαινε να της μιλήσει για τον σκοπό αυτού του τρελού κυνηγητού ανά την υφήλιο, πάντα τον έπειθαν όλα θα παν καλά , όλα είναι υπολογισμένα. Ώρες ώρες αναρωτιόταν αν κάποια δύναμη δαιμονική της επέτρεπε να μπαίνει στο μυαλό του και να το ποτίζει ηρεμιστικό όταν χρειάζεται .

Έφερε το τσιγάρο στο στόμα και πήγε να το ανάψει.

«Γεια σου Έλενα»

Ο Jack σήκωσε τα μάτια και είδε την εντυπωσιακή φιγούρα ενός άνδρα , γύρω στα 35 , με μακρύ μαύρο μαλλί πιασμένο κοτσίδα , και τεράστιους μυς να ξεπροβάλλουν κάτω από το πουλόβερ του . Τα μεγάλα, θλιμμένα , καστανά του μάτια ταίριαζαν απόλυτα με την θλίψη που κουβαλούσε η φωνή του.

Πίσω του ακριβώς στεκόταν ένας πιτσιρικάς, θα ‘ταν δεν θα ταν 18 χρονών, στην έκφραση του οποίου υπήρχε μια σοβαρότητα που δεν έδενε καθόλου με το υπόλοιπο νεανικό του παρουσιαστικό.

«Και εσύ ,να υποθέσω ,είσαι ο Jack Jeremaia . »

Το χέρι του Jack έπεσε ασυναίσθητα πάνω στο σπαθί που βρισκόταν σε μια θήκη δίπλα από την καρέκλα του.