Το ψυχρό αεράκι ήταν βάλσαμο για τα κουρασμένα μάτια του. Μετά από ένα μήνα εξουθενωτικής εκπαίδευσης κάτω από το άγρυπνο βλέμμα των ανώτερων του ένοιωθε χαρούμενος για τα πρώτα λεπτά ελευθερίας μακριά από προσταγές και τιμωρίες. Πήρε το πρώτο ταξί που βρέθηκε μπροστά του και κατευθύνθηκε στο μοτέλ που ανέφεραν οι οδηγίες.
Η Ρώμη είναι στα αλήθεια μια μαγική πόλη στις αρχές του Απρίλη όμως ο jack δεν είχε χρόνο για άσκοπες βόλτες. Έστριψε βιαστικά ένα τσιγάρο και στην απόλυτη ησυχία του φτηνού δωματίου άκουσε την καύτρα να ανάβει καθώς η ματιά του γαντζώθηκε στην πινακίδα νεον που άστραφτε στην απέναντι πολυκατοικία. Είχε ακούσει πολλές ιστορίες για αυτόν τον Bob ή πως διάολο τον λέγανε και η επικείμενη συνάντηση έκανε το στομάχι του να δένεται κόμπος. Είχε πάψει εδώ και καιρό να πιστεύει σε υπερφυσικά φαινόμενα και μάγισσες πάνω σε σκουπόξυλα, τελευταία όμως είχε επαναπροσδιορίσει και αυτό το σπαθί στο πλάι του, του προκαλούσε μεγάλη νευρικότητα. ‘ Μαλακίες… έπρεπε να είχα σταματήσει από ώρα το ποτό’ σκέφτηκε ‘νωρίς το πρωί έχω μια πτήση για Παρίσι να προλάβω’. Ξάπλωσε με τα ίδια ρούχα που φορούσε από το πρωί και σε δευτερόλεπτα βρισκόταν σε βαθύ ύπνο.
Μια σκοτεινή φιγούρα γλιστρούσε στους διαδρόμους του port de choisy, του σταθμού μετρό στο νότιο Παρίσι. Ο μεγαλόσωμος άντρας με τα μακριά μαλλιά και τα μαύρα ρούχα δεν διασταύρωσε το βλέμμα του με κανένα άλλο επιβάτη. Είχε αφιερώσει πολύ χρόνο και προσπάθεια για την συνάντηση με τον αρχηγό του παράνομου κυκλώματος στην κινέζικη συνοικία και το φτωχό αποτέλεσμα έκανε το αίμα του να βράζει. Δεν έμαθε τίποτα που θα τον βοηθούσε στην αναζήτηση του αντικειμένου του πόθου του με αποτέλεσμα τα πόδια του τώρα να είναι δυο φορές πιο βαριά. Ένοιωθε αδύναμος και κουρασμένος. ‘Πρέπει να το βρω γρήγορα’ σκέφτηκε ‘αλλιώς είμαι χαμένος…’
