Περίπου δύο χρόνια πριν….
Ήταν περασμένα μεσάνυχτα και στη κλινική δεν υπήρχε κανένας εργαζόμενος παρά μόνο οι μαθητευόμενοι. Ο Tonperni καθόταν μόνος στο γραφείο του, που ήταν αποκομμένο από την υπόλοιπη κλινική και τον περίμενε από στιγμή σε στιγμή να έρθει….
«σου στέλνω τον αντιπρόσωπο μας» του είχαν πει, «από εδώ και πέρα με αυτόν θα μιλάς και σε αυτόν θα υπακούς». Η καρδιά του χτύπαγε σαν τρελή από φόβο και αγωνία παράλληλα. Δεν είχε έρθει σε επαφή ποτέ ξανά στη ζωή του με ένα τέτοιο πλάσμα … με ένα δαίμονα.
Η δουλειά ήταν πολύ μεγάλη. Είχε συμφωνήσει στο να τους αφήσει να πειραματιστούν ελεύθερα σε όλους τους εκπαιδευομένους, όχι ότι μπορούσε να κάνει διαφορετικά, και αυτοί θα του έδιναν ότι επιθυμούσε, χρήματα δηλαδή και πολλά ανήλικα αγοράκια.
Η πόρτα άνοιξε και ο καθηγητής έμεινε να κοιτάει με το στόμα ανοιχτό
«μα… μα εσύ είσαι σαν άνθρωπος» κατάφερε να πει.
«Χάρηκα και εγώ για τη γνωριμία καθηγητά» απάντησε, «μπορείς να με φωνάζεις Luigi Torres».
Ακούμπησε τη βαλίτσα του στο γραφείο και κάθισε στη καρέκλα.
«Λοιπόν» του είπε καθώς άνοιγε τη βαλίτσα «εδώ μέσα βρίσκεται το ‘χρυσό άνθος’»
Και του αποκάλυψε 5 μπουκαλάκια που περιείχαν ένα κίτρινο υγρό.
«ξεκινάμε αύριο κιόλας και το χορηγούμε σε όλους μέσω του νερού και του φαγητού και ύστερα το αφήνουμε να αλλοιώσει σιγά σιγά τον εγκέφαλό τους»
Περίπου τρεις μήνες πριν….
«λοιπόν καθηγητά τον εντοπίσαμε, βρίσκεται κάπου στο Παρίσι»
«τον Βob; Μα πως;»
Το χτύπημα της πόρτας τους διέκοψε.
«Παρακαλώ»
Η πόρτα άνοιξε και μπήκε η γραμματέας του καθηγητή
«ο καφές σας κύριε διευθυντά»
«Ευχαριστώ Mary άφησέ τον εδώ στο γραφείο μου»
Φεύγοντας η Mary ο καθηγητής σηκώθηκε και έχυσε το καφέ και το νερό σε μία γλάστρα.
«επιτέλους μετά από τόσο καιρό τον εντοπίσατε!»
«Κάποιος που δουλεύει για τη κινέζικη μαφία του έκλεψε κατά λάθος το σπαθί του»
«και εσύ πως το έμαθες» ρώτησε ο Tonperni ενώ ήξερε πολύ καλά για τις διασυνδέσεις του Torres.
«Αύριο το αργότερο θα το έχουμε στη κατοχή μας. Τώρα δε μένει παρά να βρούμε ένα δόλωμα και να τον ξετρυπώσουμε»
«Ωραία» είπε ο καθηγητής «ο ιός λειτουργεί άψογα 6 μήνες τώρα, αν βγει και ο Bob από τη μέση νομίζω ότι η αποστολή μου τελειώνει και εσείς είστε ελεύθεροι να ολοκληρώσετε το σχέδιο σας»
Περίπου σήμερα….
«Που βρίσκομαι» κατάφερε να ψελλίσει ο Jack καθώς άνοιγε τα μάτια του
«ησύχασε» του είπε η μυστηριώδης γυναίκα, «είμαι εδώ για να σε προστατέψω».
