4.6

Δεν δυσκολεύτηκε να παραγγείλει το αγαπημένο του ποτό. Το μπαρ στολισμένο με χαμηλά φώτα και κεριά δεν πρόδιδε την παρουσία του. Σερβιρίστηκε γρήγορα σε ένα κρυστάλλινο ποτήρι. Ο φωτισμός ήτανε χαμηλός και η φλόγα του κεριού δίπλα του παιχνίδιζε δημιουργώντας χρυσές ανταύγειες στο πάγο του ποτηριού. Υπήρχε λίγος κόσμος, κυρίως ζευγαράκια που δεν έκρυβαν τον έρωτά τους. Το βουητό που έρχονταν από το εστιατόριο δεν ήτανε ικανό να χαλάσει την ήρεμη ατμόσφαιρα. Ο Τζακ χάζευε για λίγο τον χώρο και βυθίστηκε στις σκέψεις του.

Η σιωπή έπαψε με την σιγανή φωνή του μπάρμαν να του λέει «Το επόμενο ποτό σας είναι κερασμένο από την κυρία στο τραπέζι δίπλα στο πιάνο». Ο Τζακ γύρισε το κεφάλι του και είδε μία σκοτεινή σιλουέτα με ένα μακρύ καπέλο και μαύρο φόρεμα. «Βαρέθηκα τις περίεργες εμφανίσεις» σκέφτηκε και γύρισε το βλέμμα του προς το τραπέζι. Η γυναίκα τον κοίταζε επίμονα. Ο Τζακ δεν είχε τίποτε να χάσει. Στο μυαλό του οι αναμνήσεις της Λουσίας κάνανε πάρτυ χωρίς σταματημό. «Τι να κάνει άραγε η Λουσία; Για κάποιο λόγο με έστειλε εδώ και ποια στο διάολο είναι αυτή πάλι;» σκέφτηκε ο Τζακ και μην έχοντας τίποτε να χάσει έκανε κίνηση προς το τραπέζι. Μόλις έφτασε μία φωνή γλυκιά σχεδόν τραγουδιστή είπε «Ξέχασες να φέρεις το ποτό σου». Ο Τζακ δεν μίλησε αλλά εξέταζε την γυναίκα μπροστά του. Τα γαλάζια μάτια της αντανακλούσανε το φως του χώρου με αφύσικο τρόπο, τα μαλλιά της ριχτά στους γυμνούς ώμους της δημιουργούσανε ζωντανές σκιές στον τοίχο πίσω. Δεν πρέπει να ήτανε πάνω από 1,70 αλλά η ομορφιά της ξεπερνούσε κάθε τι που ο Τζακ είχε δει μέχρι τώρα.

Η γυναίκα έσπρωξε μία καρέκλα στον Τζακ για να κάτσει και έκανε νεύμα στον σερβιτόρο να πλησιάσει. «Μία τεκίλα με δύο πάγους» είπε «και στην κυρία ότι πίνει» συνέχισε ο Τζακ. «Το όνομά μου είναι ‘Ελενα Τόρρες» του συστήθηκε και ο Τζακ πάγωσε με το άκουσμα αυτών των λέξεων. «Τόρρες;» είπε σαστισμένος «Τι σχέση έχεις με τη Λουσία; Που είναι η Λουσία;». «Δεν έχει σημασία» του απάντησε, «θέλω να ξέρεις ότι σας παρακολουθώ από την αρχή και ότι ήταν επιθυμία της Λουσία να μη συναντηθούμε, εκτός αν…» δίστασε για λίγο και συνέχισε, «Τα πράγματα έχουν φτάσει εκτός ελέγχου , η Λουσία με έστειλε να σε βοηθήσω». Ο Τζακ έσφιξε τα δόντια του ένιωσε το κεφάλι του που πονούσε. «Πως διάολο έμπλεξα σε αυτήν την κατάσταση και που οδηγεί» είπε στον εαυτό του. Ύστερα αποκρίθηκε στην Ελένα. «ωραία, και τώρα...;» «Θα στα εξηγήσω όλα Τζακ, έχουμε πολύ χρόνο μπροστά μας, ας τελειώσουμε το ποτό μας», «αυτό που πρέπει να ξέρεις τώρα είναι ότι φεύγουμε από το Παρίσι»

By Phantom